فروشگاه
لوازم آشپزخانه
لوازمخانه
لوازم شوینده | نظافت
زیر ۳۰۰ تومنراهنما خرید لیوان، ماگ و فلاسک, نکات پیش از خرید لوازم خانه و آشپزخانه
چند دقیقه کوتاه اما جذاب از لیوان انگلیسی
تیر
میخواهیم کنار هم در فروشگاه آنلاین راه راه مارکت چند دقیقه ای را به انگلیس و لیوان های انگلیسی سفر کنیم.با هم بریم غرق شیم در قرن هجدهم و کمی از تاریخچه ی فوق العاده ی آن بخوانیم.از اینجا شروع کنیم که هنر، فرهنگ، عیش و نوش مردمی، سیاست و حتی خیانت، همه بر روی ظروف شیشه ای و لیوان انگلیسی به تصویر کشیده شده است.
خانوادها‌ی خوش‌نظیر قرن هجدهم آمریکایی عمدتاً خانه های خود را با محصولات ساخت آمریکا مبله می‌کردند.اجداد مستعمره ثروتمند در میزهای چوب ماهون با شکوه از نیویورک شام می خوردند، روی صندلی های چیپندیل فیلادلفیا می نشستند و بوقلمون خود را با کارد و چنگال و ظروف نقره ای از ماساچوست برش می دادند.
با این حال، وقتی نوبت به یافتن لیوان‌هایی برای نوشیدن می‌شد، آمریکایی‌ها در آن روزگار همچنان میبایست، به لیوان های انگلستان نگاه کنند چون تا اواخر قرن گذشته در این کشور ظروف پایه دار مناسب مانند لیوان انگلیسی تولید نشده بود.
انواع لیوان انگلیسی در تمام قرن هجدهم به مقدار قابل توجهی در انگلستان تولید می شد که معمولاً از یک کریستال سرب ساخته می شدند و سپس از آن شیشه چخماق می ساختند.جورج ریونزکرافت، یک سازنده ظروف شیشه ای در لندن، در سال 1676 فرآیند مخلوط کردن اکسید سرب و پتاس در یک دسته سیلیس معرفی کرد و شیشه سنگ چخماق که به دست آمد که تقریباً بلافاصله پس از تولید به دلیل زیبایی و شفافیت مورد تحسین قرار گرفت.
با این حال، متأسفانه، خروجی اولیه، شیشه انحراف داشت و خطوط تولید شبکه داخلی ترک داشت که در نهایت باعث شکست سطح شیشه شد.اما این نقص به زودی اصلاح شد و در دهه 1680 به طور مداوم شیشه ای شفاف، درخشان و بدون شکستگی تولید می کردند.
شیشه سنگ چخماق انگلیسی سنگین تر، پایدارتر از شیشه بدون سرب سودا بود که در آن قاره استفاده می شود.شیشه سنگ چخماق ماده غالب در تولید شیشه نوشیدنی در سراسر انگلستان شد و محصولات نهایی بسیار مورد استقبال کارشناسان قرار گرفت.شیشه سنگ چخماق به راحتی از شیشه سودا قابل تشخیص است.علاوه بر اینکه وزن آن سنگین تر است، طنین انداز تر است.
منشاء کلمه کریستال برای ظروف کریستالی:
کریستال وقتی با چنگال به آرامی به آن ضربه می زنید به زیبایی زنگ می زند، در حالی که شیشه نوشابه صدایی کسل کننده می دهد. همچنین شیشه سرب دار نیز با رنگ خاکستری کم رنگ قابل تشخیص است.هم شیشه سنگ چخماق و هم شیشه نوشابه آلمانی و ونیزی که با کیفیت بالا تولید میشودند همگی به دنبال تقلید از ظاهر کریستال سنگی بودند،
به همین دلیل است که این نام برای شیشه ها مرغوب بدون سرب نهاده شد و ما اکنون از کلمه کریستال برای ظروف شیشه ای خوب استفاده می کنیم.
لیوان انگلیسی برای نوشیدنی در آن روزها در اندازه ها و شکل های مختلف وجود داشتند.انواع لیوان انگلیسی غالباً کاسه هایی داشتند که با استانداردهای امروزی ظرفیت کمی داشتند، دو اونس یا کمتر در آن جا میگرفت و یا برخی دیگر بسیار بزرگ بودند و احتمالاً برای آبجو یا به عنوان لیوان های تشریفاتی استفاده می شدند.به هر حال این لیوان ها هر اندازه که باشد، لیوان های انگلیسی به خوبی طراحی می شدند و ابعاد هماهنگ دارند.
ظروف شیشه ای انگلیسی و لیوان انگلیسی در قرن 18 منعکس کننده ظهور فرهنگ مصرف کننده در انگلستان بودند.خریدار آگاه به مد، به دنبال مجموعه ای از سبک ها و اشکال مختلف برای هر نوشیدنی سرو شده بود.در میان شکل‌های محبوب، لیوان‌هایی برای آلو، کوردیال‌ها، انواع شراب و راتافیا، نوشیدنی‌های مبتنی بر بادام شبیه به کوردیال بود.لیوان انگلیسی و حتی لیوان‌های مخصوص توست مستر (toastmaster) وجود داشت.
توست مستر کاسه‌های ضخیمی داشت که مقدار بسیار کمی از نوشیدنی را در خود جای می‌داد، بنابراین به این نوع لیوان امکان می‌داد تا توست‌های متعددی را برای سلامتی جمع بگوید و همچنان با قدرت به خانه بازگرداند.در اواسط قرن هجدهم، بسیاری از اقلام در سرتاسر خانه از شیشه ساخته می شدند.ظروف شیشه‌ای خانگی شامل شمعدان، چوب‌های مخروطی، ظروف مخروطی، ظرف شیرینی و ظروف دسر برای ژله‌ها.
دکانتورها، از ظرفیت یک چهارم بطری تا قابلیت نگهداری هشت بطری پر متغیر بودند.دکانتورها برای شکل، اندازه و سبک دکوراسیون جمع آوری شدند. چیزهای کمیاب شامل دسرهای میناکاری شده از کارگاه خانواده بیلبی در نیوکاسل آپون تاین و نمونه های طلاکاری شده از تأسیسات تزئینی جیمز گیلز در لندن در طول دهه 1760 بود. بعداً، تولیدکنندگان و فروشندگان موفقی استفاده از یک آبخوری متمایز را برای هر نوع نوشیدنی ترویج دادند.
بر سر دکان‌ها برچسب محتویات لیوان آنها مانند پورت، شری، مادیرا، کلارت، سیدر و حتی آبجو، که در این دوره، نوشیدنی‌های قدرتمندی بودند که با دقت بیشتری به عنوان جو توصیف می‌شدند، به اسم شراب جو معرفی می شدند.
تغییر ذائقه انگلیسی:
طراحی شیشه انگلیسی نه تنها منعکس کننده ذائقه آن زمانه بلکه سبکی روکوکو جایگزین سبک سنگین تر باروک و نقوش بود، بلکه تأثیر قوانین مالیات غیر مستقیم را نیز منعکس می کرد.به عنوان مثال، در سال 1745 انگلستان شروع به افزودن مالیات بر شیشه بر اساس وزن کرد، مالیاتی که بر تولید کننده تحمیل شد.
این امر تولید کنندگان شیشه را وادار کرد تا راه هایی برای سبک کردن محصول خود بیابند.یکی از روش‌ها حذف پای تا شده بود.قبل از سال 1745، لیوان های انگلیسی معمولاً با پایه ساخته می‌شدند که با یک چین یا لایه فلزی اضافی تقویت می‌شد تا از پا در برابر خرد شدن محافظت شود.بدون این پایه تقویت شده، ساخت لیوان های پس از 1745 هزینه کمتری داشت، اما آسیب پذیرتر بود.
یکی از نمونه های لیوان نوشیدنی اولیه، لیوان نرده بود.قدیمی‌ترین آنها به دوران سلطنت ویلیام سوم و مری، در حدود سال 1690 برمی‌گردد، اما بهترین‌ها بیشتر در دوران سلطنت ملکه (1701-1716) تولید شدند .لیوان نرده نام خود را از شکل معماری ستون کوتاه گرفته است، اگرچه در مورد این لیوان، طرح معمولاً معکوس بود.طیف گسترده ای از الگوهای ساقه، یا دستگیره ها، در زمینه وسیع لیوان های نرده امروزه تکامل یافته است.
این لیوان ها اگر توسط یک سازنده خوب تولید شوند، دستگیره هایی به شکل بلوط، قارچ یا استوانه امروزه بسیار مورد توجه کلکسیونرها هستند.شاید نادرتر از همه، دستگیره تخم مرغی شکل در میان کلکسیونرها بسیار مطلوب می باشد.یک حباب هوا اغلب در دسته نرده ها گنجانده می شد.با روی کار آمدن سلطنت هانوور در سال 1714، سازندگان انگلیسی شروع به تولید لیوان های مشابه با سبک های ساخته شده در آلمان کردند.
این لیوان انگلیسی در زمان سلطنت جورج اول ظاهر شد و ممکن است تأثیر دربار او را به خوبی منعکس کند.به طور معمول، این لیوان ها دارای یک ساقه پایه قالب گیری شده بودند که گاهی اوقات به عنوان ساقه سیلزی شناخته می شدند.
که سازندگان تعداد بسیار کمی شعار (خدا پادشاه جورج را نجات دهد) را در ساقه گنجانده اند.پایه‌ها معمولاً شش یا هشت ضلع داشتند، اگرچه برخی از چهار وجه‌های اولیه نیز ساخته می‌شدند.برخی دیگر با الماس یا ستاره بر روی نوک شانه ها قالب گیری شده بودند.پایه ها معمولاً تا شده هستند، همانطور که پاهای لیوان های نرده ای هستند.ساقه سیلزی نیز بر روی شمعدان ها و لیوان های شیرین یافت شد.
در ربع دوم قرن، شیشه‌سازان انگلیسی در انگلستان متوجه شدند که حباب هوا یا پارگی در شیشه‌های نرده‌ای را می‌توان به عنوان یک ویژگی تزئینی مرکزی در ساقه دستکاری کرد. این دستکاری‌ها شکل‌های پیچیده‌ای داشتند و اغلب منجر به تولید لیوان هایی با زیبایی و درخشندگی فوق‌العاده می‌شدند. بسیاری از انواع پیچ و تاب های هوایی ایجاد شد.آنها درلیوان هایی با ساقه مستقیم و همچنین در لیوان های دستگیره دار گنجانده شدند.در اواسط قرن، ساقه‌های چند مارپیچی و پیچش هوا بسیار محبوب بودند.
خیلی زود، پیچش هوا توسط لیوان هایی با ساقه پیچش مات از محبوبیت پیشی گرفت.سازندگان به جای دستکاری حباب هوا، میله هایی از لعاب سفید را در اطراف داخل یک قالب استوانه ای قرار دادند.سپس قالب را با شیشه مذاب پر کردند، که پس از سرد شدن و گرم شدن مجدد، می‌توان آن را پیچانده و تاب‌های پنبه‌ای با طراحی پیچیده ایجاد کرد.ساقه‌های پیچش مات در بیشتر سبک‌های لیوان‌های نوشیدنی، اعم از کوچک و بزرگ و همچنین در شمعدان‌ها و لیوان‌های شیرین استفاده می‌شد.
در حوالی سال 1760، با افزودن رنگ، تنوع بسیار جذابی از شیشه‌های با ساقه پیچ‌خورده پدیدار شد.به جای میله های مینای سفید، شیشه ساز اکنون میله های قرمز، سبز و آبی را جایگزین می کند.اینها اغلب با پیچ و تاب های سفید مات در هم آمیخته می شدند که منجر به طرح های پیچیده و بسیار زیبایی می شد.امروزه، لیوان های پیچشی رنگی مربوط به این دوران بسیار کمیاب‌تر از لیوان های پیچشی بادی یا مات هستند.
آنهایی که دارای پیچش های قهوه ای و فیروزه ای هستند بسیار نادر هستند.رنگ زرد، اگرچه نادر است، اما یافتن آن چندان دشوار نیست.پیچ و تاب رنگ گاهی با پیچش هوا مخلوط می شد.یکی دیگر از ترکیب های جذاب، اگرچه نادر است، اما یک پیچ و تاب رنگ همراه با یک پیچش هوا و یک پیچش مات است.با این حال، نادرترین رنگ‌ها دارای ساقه‌ای تک رنگ است و نه مات و نه پیچش هوا.
در سال 1777، مالیات بار دیگر نقش مهمی در توسعه ظروف شیشه ای انگلیسی ایفا کرد.تصویب قانون مالیات در سال 1777 توسط پارلمان، نرخ مالیات بر لیوان تولید شده در انگلستان را دو برابر کرد، اما از سال 1780 به بعد، لیوان تولید شده در ایرلند معاف شد.در نتیجه، صنعت شیشه برش ایرلندی متولد شد.یکی از تولیدکنندگان اولیه در آنجا کارخانه معروف بین المللی واترفورد بود.بیشتر لیوان های برش ایرلندی برای صادرات به انگلستان و آمریکا ساخته می شد.
کاسه های لیوان گرجی اغلب با تصاویر حکاکی شده تزئین می شد.این کار با استفاده از یک نقطه الماس یا معمولاً یک چرخ حکاکی انجام شد.حکاکی روی لیوان با ابزار نوک تیز توسط رومی ها انجام می شد.در واقع، پیشینیان مصری به قرن چهاردهم قبل از میلاد برمی‌گردد و اشاراتی به لیوان های ونیزی حکاکی شده متعلق به قرن شانزدهم وجود دارد.تا سال 1570، این تکنیک به انگلستان گسترش یافت، جایی که توسط حکاکی های انگلیسی و هلندی استفاده شد.
موضوعات حکاکی ها بر روی لیوان ها متفاوت بود.لیوان‌های شراب اغلب با نمادهایی از انگور، لیوان‌های آل با جو و رازک و لیوان‌های سیب با درختان سیب و شاید کلمه CYDER تزئین می‌شدند. دیگر موضوعات رایج قرن 18 شامل گل و گیاه، نیم تنه افراد مشهور و نه چندان مشهور، مهرهای اسلحه خانه خانواده های اشرافی، صحنه های شکار، شعارهای سیاسی، حیوانات، پرچم ها و کشتی ها بود.
بریستول که به دلیل ساخت لیوان و همچنین کشتی سازی شهرت دارد، مرکز اصلی لیوان های حکاکی شده روی کشتی های جنگی بود.تولید لیوان های خصوصی در اواخر دهه 1750 آغاز شد.کاسه ها با تصاویر حکاکی شده در چرخ از کشتی های خاص تزئین شده بودند که سپس در بریستول برای استفاده توسط انگلیسی ها در جنگ هفت ساله (1756-1763) مورد استفاده قرار گرفتند.اکثر این” لیوان های خصوصی ” کاسه هایی به شکل سطل داشتند.
لیوان و سیاست:
شاید معروف‌ترین و بحث‌برانگیزترین ظروف شیشه‌ای حکاکی شده انگلیسی، شیشه ژاکوبیت باشد: ظروف شیشه‌ای که آشکار یا پنهان از آرمان استوارت در انقلاب شکوهمند انگلستان در سال‌های 1688-1689 حمایت می‌کرد.این دوره از نزاع در سال 1669 آغاز شد، زمانی که جیمز، پسر چارلز اول انگلستان، به کاتولیک گروید.در سال 1685، او به عنوان پادشاه جیمز دوم انگلیسی بر تخت نشست و بلافاصله شروع به تبدیل مذهب کاتولیک رومی خود به سیاست سلطنتی کرد.
این سیاست به شدت پروتستان های انگلستان را نگران کرد که سه سال بعد پادشاه انگلیس را مجبور کردند برای جان خود به فرانسه فرار کند و سلطنت پروتستانی ویلیام سوم اورنج و همسرش مری، دختر جیمز دوم را جایگزین او کردند.
جیمز دوم بقیه روزهای خود را صرف تلاش برای بازپس گیری تاج و تخت کرد، مانند پسرش، جیمز ادوارد استوارت و نوه، چارلز ادوارد استوارت.آنها شکست خوردند، علیرغم حمایت قابل توجه، گرچه اغلب پنهانی، از سوی «یعقوبی ها» که از آرمان خود دفاع می کردند.جوامع یعقوبی از آنجایی که رسما ممنوع شده بودند باید مخفی می ماندند.
با این وجود، آنها مکرراً ملاقات می‌کردند و روی یک کاسه آب، اغلب با استفاده از لیوان‌هایی که نمادهای یعقوبی حکاکی شده بود، «پادشاه» را برشته می‌کردند.این سلامتی گفتن آن ها به خوبی توسط اعضا به عنوان ادای احترام به “پادشاه بر فراز دریا” یا جیمز سوم، همانطور که جیمز ادوارد استوارت گفته بود، به خوبی درک شد.
رایج ترین نماد ژاکوبیت روی ظروف شیشه ای گل رز است.گل کاملاً باز به تصویر کشیده شده است و معمولاً دارای دو جوانه بسته روی ساقه است.اعتقاد بر این است که گل باز، نشان دهنده تاج و تخت انگلستان است و دو جوانه به دو پسر استوارت جیمز سوم شاهزاده چارلز ادوارد و شاهزاده هنری، کاردینال دوک یورک انگلیسی تعبیر می شوند.
علاوه بر گل‌های نمادین، روی لیوان های ژاکوبیت اغلب کلماتی حک شده است: فیات به معنای «بگذارید اتفاق بیفتد» که نشان می‌دهد به شاهزاده امیدوار است.کاسه‌های برخی از لیوان‌های ژاکوبیت شبیه نوه جیمز دوم، چارلز ادوارد استوارت، معروف به تظاهرکننده جوان یا بانی شاهزاده چارلی است.اما معروف ترین و همچنین قدیمی ترین لیوان ژاکوبیت لیوان Amen است.کمتر از 40 نمونه شناخته شده وجود دارد.
دو تا چهار بیت از سرود یعقوبی و کلمه آمین با نقطه الماس بر روی کاسه آنها حک شده است.لیوان ژاکوبیت از دیرباز مورد علاقه کلکسیونرها بوده است.محبوبیت لیوان Jacobite، در واقع، قیمت ها را چنان بالا برد که جاعلان تشویق به تولید کپی شدند.جعل‌ها عمدتاً در قرن‌های 19 و 20 روی شیشه‌های اصلی گرجستان انجام می‌شد.در نتیجه، تردید جدی در مورد اصالت بسیاری از لیوان های ژاکوبیتی مطرح شده است.
شاید بتوان پیش بینی کرد که حامیان پروتستان پادشاه ویلیام سوم و ملکه مری به محبوبیت لیوان های ژاکوبیتی با ظروف شیشه ای حکاکی شده خود پاسخ دادند.لیوان های پروتستان معمولاً شخصیت سوارکاری ویلیام را نشان می‌دهند و همچنین اغلب توسط جاعلان کپی می‌شدند.
هنگامی که جورج اول در سال 1714 به پادشاهی رسید و به این ترتیب خانه هانوفر را بر تاج و تخت بریتانیا تأسیس کرد، لیوان های حکاکی شده ای تولید شد که یک اسب سفید هانوور را همراه با یک گل رز سفید هرالدیک نشان می داد.
تأثیرات هلندی ها:
ویلیام اورنج تنها ارتباط هلندی با لیوان انگلیسی نبود.حکاکی های هلندی روی بسیاری از لیوان های انگلیسی کار کردند.آنها نسبت به همتایان انگلیسی خود مهارت بیشتری داشتند، به همین دلیل است که بسیاری از لیوان های انگلیسی برای حکاکی به هلند فرستاده شد.برخی از شیشه سازان انگلیسی قرن 18 حتی ممکن است کارخانه هایی در هلند و نروژ برای تولید شیشه سنگ چخماق به سبک انگلیسی راه اندازی کرده باشند.
بسیاری از لیوان های قرن 18 که قبلاً تصور می شد منشاء انگلیسی داشته اند، اکنون توسط بسیاری از کارشناسان 
مشخص شد که منشاء هلندی یا بلژیکی دارند.یکی از انواع حکاکی روی شیشه که در قرن هجدهم در هلند به کمال رسید، استپیپل الماس بود، استفاده از تکنیک های پوینتیلیستی برای ایجاد تصاویر روی شیشه.
مبتکر استیپلینگ آنا رومرز بود که در ربع دوم قرن هفدهم در لیدن زندگی می کرد.حکاکی‌ها با ایجاد نقاط ریز بی‌شمار روی کاسه لیوان، تصاویری خلق کردند.نواحی تیره‌تر با نقاطی که فاصله بیشتری از هم دارند و نواحی روشن‌تر با نقاط نزدیک‌تر به هم ساخته شده‌اند.نتیجه تصویری از ظرافت باورنکردنی بود.جالب اینجاست که تصویر را به سختی می توان دید مگر اینکه نور از بالا روی لبه شیشه پخش شود. هنگامی که به این روش نورپردازی می شود، گفته می شود که تصویر دمیده شده است.
تکنیک استیپلینگ رومرز در اوایل قرن هجدهم توسط فرانس گرینوود از آمستردام (1680-1763)، آماتور با استعدادی که تصاویر زیبایی را روی شیشه خلق می کرد، به کار گرفته شد.حدود 50 لیوان ضبط شده توسط Greenwood وجود دارد.بیشتر حکاکی‌ها مانند گرینوود آماتور بودند.با این حال، حداقل دو نفر بودند که احتمالاً حرفه ای بودند و در هر صورت استادان بزرگی بودند: دیوید وولف (1732-1798) و یک پوینتیلیست ناشناس با نام مستعار Alias توسط F.G.A.M.
اسمیت، نویسنده کاتالوگ مهم قرن بیستم از لیوان های هلندی کاردستی Alias و Wolff بی عیب و نقص بود.هر دو اغلب کودکان را به تصویر می‌کشیدند که اغلب همراه با کتیبه‌هایی درباره عشق، دوستی و آزادی بود.
وولف همچنین پرتره هایی از شخصیت های اشرافی و اسلحه خانه ها را که اغلب از خانه نارنجی است، حکاکی می کرد. یکی از پیچیده‌ترین و زیباترین لیوان های ولف، «شخصیت‌سازی آمستردام» است که آسیا و آفریقا را در حال ادای احترام به آمستردام نشان می‌دهد. یکی دیگر از لیوان‌های مهم وولف، خانه‌ای را در منظره‌ای به تصویر می‌کشد که روی آن باندرو حک شده است، اشتیاق برای آزادی.
هیچ بحثی در مورد حکاکی های هلندی روی شیشه های انگلیسی نمی تواند بدون ذکر دو استاد شیشه حکاکی چرخ دار، برادران سانگ ژاکوب سانگ و سایمون جاکوب سانگ کامل شود.سانگ ها در برانزویک آلمان سرچشمه گرفتند و در آمستردام کار کردند.آگهی ای برای اجناس جیکوب سانگ در یک روزنامه آمستردام در سال 1753 منتشر شد.در آن اشاره شده بود که او بر روی شیشه به سبک انگلیسی حکاکی می کرد.
موضوعات حکاکی او شامل پرتره ها، اسلحه ها، موضوعات کلاسیک، انواع چهره ها، نام ها و کتیبه ها بود و طرح های تزئینی از جدیدترین مدها.امروزه چندین لیوان سانگ با امضا و تاریخ وجود دارد.
هنرمند ویلیام بیلبی:
برخی از لیوان های انگلیسی به جای حکاکی، به زیبایی با نقاشی‌هایی تزئین می‌شدند، عمدتاً توسط هنرمندی به نام ویلیام بیلبی، گاهی اوقات با کمک خواهرش، مری و برادرش رالف.آنها عمدتاً در دهه 1760 آثار خود را در نیوکاسل آپون تاین تولید کردند.ویلیام بیلبی در طول دهه 1750 میناکاری و نقاشی را در زمانی که نزد یک هنرمند بیرمنگامی به نام جان هسلدین شاگردی می کرد آموخت.
در سال 1761، ویلیام کشف کرد که چگونه نقاشی های مینای خود را بر روی شیشه آتش بزند تا عملاً با شیشه ترکیب شوند.ما بسیاری از این مطالب را از خاطرات توماس بیویک، هنرمند بسیار مورد احترام، که برای چندین سال در آتلیه بیلبی شاگرد بود، می دانیم.
مشهورترین لیوان های بیلبی، نشان های خانوادگی و سایر تسلیحات هستند که اغلب با رنگ های روشن رنگ آمیزی می شدند.اینها شامل اسلحه‌های سلطنتی برای تاج‌های هلندی و انگلیسی و همچنین اسلحه‌خانه‌های خانواده‌های مهم انگلیسی است.تعدادی دیگر با نام دبلیو بیلبی یا بیلبی جونیور امضا شده بودند.دیگر شیشه های بیلبی با پروانه امضا شده بود، همانطور که هنرمند آمریکایی جیمز ابوت مک نیل ویسلر سال ها بعد در نقاشی ها و طراحی های خود انجام داد.
یکی از جالب‌ترین لیوان های بیلبی، یک جام بسیار زیبا و بلند است که به استاندارد Hesleyside معروف است.داستان جالبی را به همراه دارد.در سال 1763، ادوارد چارلتون از Hesleyside از کارگاه Beilby در نیوکاسل بازدید کرد.چارلتون که تحت تأثیر کیفیت کاری که دیده بود قرار گرفت، به ویلیام بیلبی دستور داد تا شیشه ای را تزئین کند که یک بطری پر از کلارت را در خود جای دهد.
بیلبی یک جام با یک کاسه قیف گرد و عمیق که به یک کاسه کروی اضافی در زیر آن متصل است طراحی کرد.روی یک طرف شیشه کتیبه The Standard of Hesleyside وجود دارد.در سمت عقب بازوهای خانواده چارلتون رنگی با کتیبه Edward Charlton Esqv قرار دارد.1763 به گفته جی راش، که در سال 1987 در مورد هنر بیلبی نوشت، این هنر تبدیل به یک رسم و چالش شد.
برای بلعیدن محتویات [این لیوان دو کاسه‌ای] بدون نفس کشیدن و نوشیدن یک بطری کامل شراب بوردو به این روش به «غرق استاندارد» معروف شد.علاوه بر اسلحه‌خانه‌ها، بیلبیزها صحنه‌های شکار و ماهیگیری، صحنه‌های شبانی، ویرانه‌های کلاسیک، پرندگان عجیب و غریب، آلاچیق‌های چینی و کندوهای عسل را نقاشی کردند.در برخی دیگر، مینای سفید با رنگ های آبی یا صورتی برجسته می شود.
لبه شیشه اغلب طلاکاری شده است.در میان ارزشمندترین لیوان های بیلبی، لیوان هایی هستند که توسط ویلیام بیلبی برای بزرگداشت تولد شاهزاده ولز در 4 آگوست 1762 ساخته شد.در میان کمیاب ترین بیلبیزها یک لیوان شیرینی و یک کاسه قند وجود دارد.
یکی دیگر از نقاشان معروف که لیوان ها را تزئین می کرد، جیمز گیلز (و آتلیه اش) بود.گیلز انواع مختلفی از اشیاء شیشه‌ای را تذهیب می‌کرد، اما بیشتر به‌خاطر دکان‌ها، لیوان‌ها و بطری‌هایش که پرنده‌های عجیب و غریب را در میان درختان باریک و پردار به تصویر می‌کشید، شهرت داشت.
گیلز همچنین مسیرهای تاک و نقوش رازک و جو را انجام داد و بعداً طرح‌های بوکرانیوم را به کارنامه خود اضافه کرد.اگرچه دکوراسیون شیشه ای جیمز گیلز بسیار مورد توجه بود، آتلیه او بیشتر به دلیل تزئینات ظروف چینی رنگی، عمدتاً از ورسستر معروف بود.
آیزاک جیکوبز از بریستول یکی دیگر از صنعتگران ماهر بود که روی شیشه آبی (و سفید مات) طلاکاری می کرد.او را شاید بیشتر به خاطر کاسه‌های آبی‌اش با حاشیه‌های کلیدی که اغلب امضا می‌کردند، می‌شناسند.کاسه‌ها را در پایان غذا بیرون آورده‌اند و طبق یکی رسوم آن زمان از آن «برای شستن دست‌ها و دهان» استفاده می‌کردند.
یکی از آخرین نوع ظروف شیشه‌ای انگلیسی قرن هجدهم که مورد توجه قرار می‌گیرد، rummer است، مخدوش کلمه هلندی Roemer این نوع شیشه سبز رنگ برای نوشیدن شراب‌های سفید آلمانی استفاده می‌شد Hockیا Rhenish شراب، همانطور که در زمان گرجستان به آنها می گفتند.رومر اصلی به طور معمول سبز با یک ساقه بریده شده (شکل تمشک برش خورده) و یک کاسه فنجانی شکل بود.
نسخه گرجستانی پرانت و گادرونینگ (طرح انتزاعی) را حذف کرد و شکل و طرح شیشه شفاف تولید شده در آن زمان را به خود گرفت.تعدادی از این شیشه‌های سبز دارای ساقه‌های پیچ‌خورده هوا و در موارد کمتر، ساقه‌های پیچ‌خورده مات بودند.تعداد بسیار کمی کاسه و پای سبز رنگ، با ساقه پیچ و تاب و مات شفاف داشتند.
کمتر از دوازده لیوان از این دست باقی مانده است.به طور کلی، شیشه سبز بسیار کمیاب تر از شیشه سنگ چخماق شفاف است، که احتمالاً نشان دهنده عدم علاقه نسبی مصرف کنندگان قرن 18 به نوشیدن هاک است.دکانترهای سبز حتی نادرتر هستند.یکی از کمیاب‌ترین لیوان‌های نوشیدنی رنگی انگلیسی در قرن هجدهم، لیوانی با کاسه و پای آبی و ساقه‌ای مات و شفاف است.
حفظ گنجینه ها:
بسیاری از این آثار هنری امروزه مورد توجه مجموعه‌داران و موزه‌ها هستند.ارزش آنها افزایش یافته است، اگرچه شاید نه به اندازه نقاشی های امپرسیونیستی تهاجمی.برای یک لیوان گرجستانی خوب، باید از 10000 دلار تا 25000 دلار و حتی فراتر از آن برای نمونه های بسیار کمیاب و زیبا حساب کنید.
تعدادی از موزه ها در ایالات متحده از جمله موزه شیشه ای کورنینگ در کورنینگ، نیویورک، موزه تولدو در تولدو، اوهایو و موزه فیلادلفیا مجموعه‌های عالی از شیشه‌های انگلیسی قرن هجدهم دارند.علاوه بر این، مجموعه‌های خصوصی مهم آمریکایی وجود دارد که تعدادی از آنها در منطقه واشنگتن-بالتیمور هستند.
برای ما دانستن اطلاعات خوب از لیوان های انگلیسی و منشا کریستال و انواع آن جالب بود، امیدوارم این مطالب برای شما هم اینگونه باشد و از خواندن تاریخچه ی لیوان های انگلیسی لذت کافی را برده باشید، از این که ما را تا انتهای مقاله همراهی کردید ممنونیم.
فکرشو میکردم این الکچری بازی ها از این انگلیس در بیاد نوشته جالبی بود ممنون.